Tragedia Lusitanii to niezwykle istotna książka, która przenosi czytelnika w czasy jednej z najtragiczniejszych morskich katastrof w historii, związanej z wydarzeniami I wojny światowej. Autor, Erik Larson, z niezwykłą precyzją i wciągającą narracją, opowiada o losach luksusowego liniowca oceanicznego, Lusitania, który 1 maja 1915 roku wyruszył z Nowego Jorku w kierunku Liverpoolu. Statków pełnych pasażerów, którzy mimo groźby wojny czuli się względnie bezpiecznie, nie zniechęcały ostrzeżenia o niemieckich U-bootach polujących na statki w rejonie północnego Atlantyku. W Tragedii Lusitanii Larson w mistrzowski sposób łączy fakty z dramatycznymi wydarzeniami, które miały miejsce w czasie rejsu. Kapitan William Thomas Turner, wierzący w dżentelmeńskie zasady wojny, nie zdawał sobie sprawy, że jego statek może stać się celem ataku. Niemiecki kapitan Walther Schwieger, na czele podwodnego okrętu U-20, czekał na idealny moment, by zaatakować. Wraz z pojawieniem się mgły i narastającym napięciem, atmosfera gęstniała, co prowadziło do tragicznych konsekwencji. Książka nie tylko opisuje wydarzenia, ale także przybliża losy różnorodnych postaci, które były częścią tej tragedii. Od znanego bostońskiego księgarza Charlesa Lauriata, po rewolucjonistkę w dziedzinie architektury Theodorate Pope - każda z postaci wnosi coś unikalnego do tej opowieści. Larson, jako doświadczony dziennikarz, potrafi oddać ich emocje i myśli, czyniąc opowieść niezwykle realistyczną i wciągającą. To, co wyróżnia Tragedię Lusitanii, to umiejętność autora do przekształcania faktów w poruszającą narrację. Książka jest napisana w taki sposób, że czytelnik czuje się częścią wydarzeń, a nie jedynie obserwatorem. Larson z pieczołowitością bada kontekst historyczny, społeczny oraz psychologiczny tego tragicznego rejsu, co czyni lekturę nie tylko fascynującą, ale również pouczającą.